Oppervlakteruwheid: Uitdagingen en Oplossingen
26/03/2025 - 09:26
De meeste draaisluizen worden vervaardigd uit gietijzer, vanwege de uitstekende slijtvastheid en het gunstige kostenplaatje. Hoewel gietijzer vele voordelen biedt, brengt het ook uitdagingen met zich mee, met name op het vlak van oppervlakteruwheid.
Gietijzer heeft van nature een ruwe oppervlakte, een direct gevolg van het productieproces. Dit is geen probleem voor de meeste toepassingen, maar in zones waar nauwkeurige toleranties vereist zijn, is de ruwe structuur onbruikbaar. Daarom worden essentiële oppervlakten bewerkt door middel van draaien, frezen en kotteren. In het overgrote deel van de toepassingen is de resulterende ruwheid na verspaning voldoende voor een optimale werking, bijvoorbeeld bij debiteertoepassingen en pneumatisch transport.
In sommige gevallen blijft de oppervlakteruwheid te hoog, vooral vanwege de poreuze aard van gietijzer en de aanwezigheid van microperforaties door grafietinsluitsel. Dit kan problematisch zijn bij de verwerking van zeer fijne grondstoffen, die zich in deze perforaties kunnen ophopen. De impact hiervan hangt af van het type stof:
- Smerende stoffen (zoals fijne bloem) verbeteren zelfs de levensduur van de draaisluis en vormen geen probleem.
- Kleverige stoffen (zoals vochtig cement of zout) kunnen echter leiden tot vastgrijpen van de rotor, stilstand of versnelde slijtage.
Om problemen met kleverige stoffen te vermijden, zijn er verschillende oplossingen beschikbaar:
- Gebruik van plaatstaal: een gelaste constructie met plaatstaal elimineert de porositeit en kan tot een zeer lage ruwheid worden geslepen.
- Chroomlaag: het aanbrengen van een chroomcoating op gietijzeren onderdelen vermindert de ruwheid en voorkomt ophoping van stoffen.
- Thermische opspuiten: een verspaanbare laag, zoals Wolfram, kan worden aangebracht en vervolgens nageslepen tot een uiterst glad oppervlak.
Door een juiste keuze in materiaal en afwerking, kunt u de prestaties en duurzaamheid van uw draaisluis aanzienlijk verbeteren!
